เกือบหนึ่งศตวรรษที่ผ่านมา สถาปนิกตึกระฟ้า เว็บสล็อต ได้ออกแบบเมืองแห่งอนาคตที่เปลี่ยนถนนให้กลายเป็นพื้นที่ชุมนุมกลางแจ้ง ความคิดนั้นกำลังกลับมา
โดย BILL GOURGEY | เผยแพร่เมื่อ 12 พฤษภาคม 2022 9:00 น
ศาสตร์
ภาพปะติดเก๋ไก๋สีดำและสีขาวของชายคนหนึ่งถือดินสอร่างเหนือแบบจำลองของเมืองและทางด้านขวามืออีกรูปหนึ่งตัดออกจากการออกแบบถนนทรงกลม
สถาปนิกตึกระฟ้า Harvey W. Corbett ได้คิดค้นเมืองแห่งอนาคตที่เปลี่ยนถนนให้เป็นสถานที่ชุมนุม ความคิดนั้นกำลังกลับมา วิทยาศาสตร์ยอดนิยม
แบ่งปัน
ตั้งแต่เมืองบนท้องฟ้าไปจนถึงหุ่นยนต์บัตเลอร์ วิสัยทัศน์ล้ำยุคมาเติมเต็มประวัติศาสตร์ ของ PopSci ใน เรายังมี? เราตรวจสอบความคืบหน้าสู่สัญญาที่ทะเยอทะยานที่สุดของเรา อ่านซีรีส์และสำรวจเรื่องราวครบรอบ 150 ปีของเราทั้งหมด ที่นี่
ช่วงกลางศตวรรษที่ 18 เส้นทางเดินเท้าแคบๆ
ที่เคยผุดขึ้นมาจากแหล่งแอ่งน้ำ ได้ขยายไปสู่ถนนที่ปูด้วยหิน ซึ่งวิ่งจากท่าเรือที่พลุกพล่านไปตามทางตอนใต้สุดของเกาะ มันลัดเลาะผ่านร้านค้าที่มีต้นไม้เรียงรายและบ้านชายคาดัตช์สูง โบสถ์ที่มีหอระฆังและสวนสาธารณะขนาดเล็ก พ่อค้าที่มีรถลากและตลาดกลางแจ้ง และแม้แต่ลานโบว์ลิ่งที่แออัดไปจนถึงทางเหนือเป็นถนนกว้างในที่สุด กลับกลายเป็นดินและหายสาบสูญไปในป่าที่ปกคลุมกระดูกสันหลังของเกาะ คนเดินถนนและเกวียนที่ขับเคลื่อนด้วยม้าเคลื่อนตัวขึ้นและลงบนถนนที่มีชีวิตชีวาซึ่งหัวใจของคนหนุ่มสาวในนิวยอร์กเต้นเป็นจังหวะ
ในปี 1925 Harvey W. Corbett สถาปนิกตึกระฟ้าที่ประสบความสำเร็จ ได้แสดงวิสัยทัศน์ของเขาเกี่ยวกับเมืองแห่งอนาคตด้านวิทยาศาสตร์ยอดนิยม พิมพ์เขียวของเขาเรียกร้องให้มีการหวนคืนสู่ถนนในเมืองแบบองค์รวม—ซึ่งปัจจุบันเรียกว่าถนนที่สมบูรณ์—เหมือนกับที่แสดงไว้ด้านบน ทางเดินเหล่านี้มีพื้นที่กว้างขวางสำหรับคนเดินถนน การชุมนุมกลางแจ้ง และการจราจรที่ไม่ใช้เครื่องยนต์ หนึ่งศตวรรษก่อน นิวยอร์กได้แยกชีวิตบนท้องถนนที่แออัดยัดเยียดให้เป็นทางเท้าแคบ ๆ เพื่อปูทางไปสู่อุตสาหกรรม เมื่อถึงเวลานั้นประชากรสหรัฐมากกว่าครึ่งได้ย้ายเข้ามาอยู่ในเมืองต่างๆครอบงำการออกแบบถนนออร์แกนิกส่วนใหญ่ของพวกเขา เช่นเดียวกับถนนบรอดเวย์ในนิวยอร์ก ถนนที่วิวัฒนาการมาจากเส้นทางการค้าและพื้นที่เปิดโล่งที่มีจุดประสงค์เพื่ออำนวยความสะดวกในการชุมนุมกลางแจ้ง—ที่การแลกเปลี่ยนสินค้า ข่าวสาร และความคิดหลอมรวมแกนกลางเมืองที่มีพลัง—ไปยังทางเดินรถที่คับคั่ง ในช่วงหลายทศวรรษที่ Corbett แนะนำให้เราย้อนเวลากลับไป ความคืบหน้าก็ขาดๆ หายๆ แคลคูลัสเต็มถนนเปลี่ยนไปในปี 2020 เมื่อการระบาดใหญ่ทำให้เจ้าหน้าที่ของเมืองกดรีเซ็ตได้ แต่จะทนมั้ย?
Corinne Kisner กรรมการบริหารของ National Association of City Transportation Officials (NACTO) ซึ่งเป็นสมาคมของสมาคมกล่าวว่า “แนวคิดและการเคลื่อนไหวบนท้องถนนที่สมบูรณ์นั้นมาจากแนวคิดที่ว่าถนนต้องเป็นมากกว่าสถานที่สำหรับรถยนต์ที่จะเคลื่อนที่ได้อย่างรวดเร็ว” 86 เมืองในอเมริกาเหนือและหน่วยงานขนส่ง มันเกี่ยวกับการทำให้แน่ใจว่า “ถนนเป็นสถานที่สาธารณะที่ผู้คนสามารถเชื่อมต่อกันและย้ายไปรอบ ๆ เมืองของพวกเขาด้วยวิธีที่ปลอดภัยและเท่าเทียมกัน” เป็นถนนหนทางที่เคยเป็นมาจนถึงปลายศตวรรษที่ 19
เมื่ออุตสาหกรรมได้รับแรงผลักดันในช่วงต้นทศวรรษ 1900 และการปฏิวัติอุตสาหกรรมครั้งแรก (เครื่องยนต์ไอน้ำและการใช้เครื่องจักร) ได้เปิดทางให้กับการผลิตครั้งที่สอง (การผลิตจำนวนมาก)โรงงานและอาคารแถวก็แตกหน่อในเมือง และรถยนต์ก็เร่งความเร็วขึ้นและลงในถนนที่คับคั่งและคดเคี้ยวมากขึ้น ถนนซึ่งมีกลิ่นเหม็นของถ่านหินกำมะถันและไอเสียของเครื่องยนต์ ท่ามกลางความแออัด สภาพความเป็นอยู่ที่เป็นพิษมากขึ้น และการพังทลายของแกนกลางทางประวัติศาสตร์ของพวกเขา ผู้บริหารเมืองหันไปใช้พื้นที่เล็กๆ แต่กำลังเติบโตของนักวางผังเมืองและนักออกแบบเพื่อแก้ไขปัญหา ภายในปี 1923 ฮาร์วาร์ดเป็นมหาวิทยาลัยแห่งแรกในสหรัฐฯ ที่เปิดสอนหลักสูตรปริญญาโทด้านการวางผังเมืองซึ่งเป็นสาขาที่ซับซ้อนของวิศวกรรม สถาปัตยกรรม การคมนาคมขนส่ง สังคมศาสตร์ และการเมือง
[ที่เกี่ยวข้อง: การเมืองที่น่าประหลาดใจของทางเท้า ]
วิสัยทัศน์ของ Corbett จับหัวใจสำคัญของขบวนการวางผังเมืองที่กำลังเติบโต ซึ่งเน้นที่การเติบโตและการพัฒนา ที่ ยั่งยืน นอกจากนี้ เขายังกล่าวถึงความปรารถนาที่จะฟื้นฟูความสั่นสะเทือนทางประวัติศาสตร์ของชีวิตในเมือง ซึ่งเป็นเวลานับพันปีที่หลั่งไหลมาจากท้องถนน ส่วนกลาง ตลาด กระดานสนทนา โบสถ์ และวัดที่มีผู้คนมาชุมนุมกัน
การออกแบบถนนของ Corbett เป็นเครือข่ายหลายระดับที่เหมาะกับไลฟ์สไตล์คนเมืองสมัยใหม่ เขาได้รวมชั้นบนสำหรับคนเดินถนนที่มีลักษณะเหมือนสวนสาธารณะโดยเฉพาะ พร้อมการเข้าถึงพื้นที่สาธารณะ ร้านค้า ร้านอาหาร และสถานบันเทิง สองระดับใต้ดินสำหรับการจราจร “มอเตอร์”; และที่สี่สำหรับระบบขนส่งมวลชน เขาคาดการณ์ว่าภายในปี 1950 ชาวอเมริกันส่วนใหญ่จะอยู่ในวิสัยทัศน์ของเขาเกี่ยวกับเมืองในอนาคต โดยมีตึกระฟ้าสูงครึ่งไมล์ สวนสาธารณะยกระดับ และลานจอดเรือเหาะบนยอดอาคาร Corbett ไม่ผิดเกี่ยวกับเปอร์เซ็นต์ของชาวอเมริกันที่อาศัยอยู่ในเมืองต่างๆ ของสหรัฐฯ โดย64 เปอร์เซ็นต์ในปี 1950 คิดเป็น 83 เปอร์เซ็นต์ในปัจจุบันแต่เขาพลาดเป้าในการออกแบบถนน ส่วนใหญ่เป็นเพราะการขับรถให้เร็วขึ้นยังคงเป็นเรื่องสำคัญ
David Goldberg ผู้เชี่ยวชาญด้านการสนับสนุนและลัทธิเมืองนิยมใช้คำว่า ” ถนนที่สมบูรณ์ ” ในช่วงปลายปี 2546 และปลุกชีวิตใหม่ให้กับความพยายามในการวางผังเมืองแบบครบวงจร ในฐานะสมาชิกของกลุ่มผู้สนับสนุนรัฐบาลกลาง Smart Growth America เขาหวังว่าวลีนี้จะช่วยให้ America Bikes องค์กรรณรงค์เรื่องจักรยานผลักดันกฎหมายที่เป็นมิตรกับจักรยานผ่านรัฐสภาคองเกรสแห่งสหรัฐอเมริกา องค์กรวางผังเมืองหลายแห่งทั่วทั้งอเมริกาใช้คำศัพท์ที่ติดหู และในปี 2560 เมืองต่างๆ ได้ประกาศใช้นโยบายถนนสายสมบูรณ์มากกว่า 100 แห่ง ความพยายามทั้งหมดสนับสนุนคุณลักษณะทั่วไปที่ผสมผสานกัน เช่นเดียวกับการออกแบบของ Corbett ซึ่งเน้นที่คนเดินถนน พื้นที่สาธารณะ ความยั่งยืน การเข้าถึง และความเขียวขจี—ทั้งหมดในขณะที่ต่อสู้กับการจราจรคับคั่ง เว็บสล็อต
