ในฐานะที่เป็นศูนย์รวมของความเที่ยงธรรม
ความรู้ทางวิทยาศาสตร์ได้ถูกวางไว้ที่หัวใจของการเปลี่ยนผ่านไปสู่สังคมสมัยใหม่ นักทฤษฎีทางสังคมรุ่นต่อรุ่น รวมทั้ง Max Weber ได้ถือว่าความมีเหตุผลที่เพิ่มขึ้นเป็นสิ่งที่ดี แต่เวเบอร์ยังเขียนถึงความเสียใจของเขาที่สังคมสูญเสีย ‘จิตวิญญาณ’ ทุกวันนี้ นักวิทยาศาสตร์หลายคนยังเก็บความรู้สึกหวนคิดถึง “วิทยาศาสตร์เล็กๆ” ที่มีอยู่ก่อนยุคระเบิดปรมาณู ซึ่งเป็นวิทยาศาสตร์ที่มีบุคลากรและทรัพยากรเพียงเล็กน้อย และเป็นอิสระอย่างมีความสุข สิ่งนี้ถูกแทนที่โดยวิทยาศาสตร์ขนาดใหญ่ที่ใช้เงินทุนจำนวนมากซึ่งทำหน้าที่ในอุตสาหกรรมและจัดอยู่ในโหมดอุตสาหกรรม
ผู้บุกเบิกวิทยาศาสตร์อุตสาหกรรมในยุคแรก ๆ พึ่งพาความสุภาพและความร่วมมือเพื่อความสำเร็จหรือไม่? เครดิต: NATIONAL MEDIA MUSEUM/SSPL
ใน The Scientific Life นักประวัติศาสตร์ Steven Shapin ถามว่าวิทยาศาสตร์ไฮเทคร่วมสมัยเป็นองค์กรที่มีคุณธรรมหรือไม่ ความเป็นกลางทำให้ความสำเร็จทางวิทยาศาสตร์มีความเป็นส่วนตัวน้อยกว่าในมนุษยศาสตร์หรือไม่ และนักวิทยาศาสตร์มีคุณธรรมพิเศษทางศีลธรรมหรือไม่? Shapin พยายามหาทางผ่านชุดปัญหาที่พันกันด้วยทักษะ เหลือเพียงไม่กี่ปลายที่หลวม
“ในสาขาที่เคลื่อนไหวอย่างรวดเร็ว เช่น ชีววิทยาสังเคราะห์ นักวิทยาศาสตร์ต้องพึ่งพาคุณธรรมของกันและกันเป็นอย่างมาก”
ในหนังสือ A Social History of Truth ในปี 1994 Shapin ได้วิเคราะห์ความสำคัญของอนุสัญญาทางสังคม โดยเฉพาะอย่างยิ่ง ความสุภาพ ในรัฐธรรมนูญของชุมชนที่มีประสิทธิภาพในการแสวงหาความรู้ทางวิทยาศาสตร์ ตัวอย่างเช่น ในศตวรรษที่สิบเจ็ด โรเบิร์ต บอยล์ ได้ก่อตั้งการโต้วาทีของราชสมาคมมือใหม่เพื่อเป็นแนวทางในการรักษาความไว้วางใจในรายงานข้อเท็จจริงจากการทดลอง Shapin ให้เหตุผลว่านี่คือรากฐานของวิทยาศาสตร์สมัยใหม่ The Scientific Life ดำเนินเรื่องด้วยความสุภาพเป็น ‘ความทันสมัยตอนปลาย’ ที่เกี่ยวข้องกับวิทยาศาสตร์ร่วมสมัย
Shapin มุ่งเป้าไปที่นักสังคมวิทยาวิทยาศาสตร์รุ่นก่อน ซึ่งรวมถึง Robert K. Merton บิดาผู้ก่อตั้ง เมอร์ตันและผู้ติดตามของเขาประกาศว่าวิทยาศาสตร์ที่ ‘บริสุทธิ์’ ทางวิชาการเป็นเพียงประเภทเดียวที่แท้จริง และนักวิทยาศาสตร์เหล่านั้นที่เกี่ยวข้องกับ cash nexus นั้นด้อยกว่าในทางศีลธรรม การมุ่งเน้นที่ความบริสุทธิ์ของวิทยาศาสตร์ไม่เคยถูกท้าทายอย่างจริงจัง นักวิทยาศาสตร์เชิงพาณิชย์ยังคงถูกตราหน้า และความเย่อหยิ่งทางวิชาการยังคงเป็นกฎเกณฑ์ Shapin มุ่งมั่นที่จะแก้ไขความอยุติธรรมด้วยการศึกษารายละเอียดเกี่ยวกับศีลและการปฏิบัติของการวิจัยทั้งทางวิชาการและอุตสาหกรรมในโลกสมัยใหม่ การเปลี่ยนแปลงจุดสนใจนี้มีความสำคัญเนื่องจากส่วนต่างๆ ของวิทยาศาสตร์ที่ไม่ได้รับผลกระทบจากการค้าหรือโดยรัฐ กำลังหดตัวลงเรื่อยๆ การเพิกเฉยต่อสิ่งนี้จะเป็นการปฏิเสธความเป็นจริงของวิทยาศาสตร์ในปัจจุบัน หลังจากหนังสือเล่มนี้ สิ่งนั้นจะไม่เกิดขึ้นอีก
ดังนั้นชีวิตทางวิทยาศาสตร์จึงเป็นสิ่งจำเป็นสำหรับนักวิทยาศาสตร์
และผู้ที่ศึกษากิจกรรมทางสังคมของวิทยาศาสตร์ทุกคน หลังจากแสดงความคลุมเครือและความตึงเครียดในบทบาททางวิทยาศาสตร์แล้ว ชาพินได้ทำลายตำนานโดยเปรียบเทียบมุมมองของนักวิทยาศาสตร์ด้านอุตสาหกรรม 2 ด้าน ด้านหนึ่งมาจากด้านวิชาการและอีกด้านหนึ่งมาจากอุตสาหกรรมภายใน ปรากฏว่าผู้ก่อตั้งห้องปฏิบัติการอุตสาหกรรมขนาดใหญ่ตระหนักถึงความจำเป็นในความเป็นอิสระและความคิดสร้างสรรค์ในหมู่คนงานทางวิทยาศาสตร์ โดยให้สิ่งจูงใจแก่พวกเขาที่สนับสนุนสวัสดิการระยะยาวของห้องปฏิบัติการ ชาพินชี้ให้เห็นว่าคุณธรรมเป็นที่ชื่นชมแม้ในวิทยาศาสตร์อุตสาหกรรม ก่อนที่จะมุ่งเน้นไปที่บทบาทของศีลธรรมในการทำงานเป็นทีมและในการวางแผนการวิจัย เนื่องจากความไม่แน่นอนอย่างสุดขั้วของ ‘แนวทางปฏิบัติในการสร้างอนาคต’ ของวิทยาศาสตร์เชิงเก็งกำไรและเชิงการค้า Shapin ให้เหตุผลว่าคุณธรรมของผู้ที่เกี่ยวข้องคือสิ่งเดียวที่ต้องพึ่งพาในการกำหนดเส้นทางสำหรับความก้าวหน้าของการวิจัย
ชาพินสรุปข้อโต้แย้งของเขาด้วยเกร็ดเล็กเกร็ดน้อย: เมื่อบรรยายถึงงานเลี้ยงอำลาที่มหาวิทยาลัยแคลิฟอร์เนียในซานดิเอโก เขาประทับใจในความสุภาพของฝูงชน ความแตกต่างในด้านยศ ศักดิ์ศรี ความมั่งคั่ง และอิทธิพลจะถูกละเลย ชั้นเชิงและกฎการพิจารณา เป็นองค์ประกอบส่วนบุคคลที่ควบคุมองค์กรที่ทันสมัยที่สุดนี้
Shapin ใช้คำศัพท์ที่ทรงพลัง: คุณธรรม คุณธรรม อาชีพ ความสามารถพิเศษ แต่เขามุ่งเน้นไปที่คุณลักษณะเชิงบวกของความเหมาะสมทางสังคม เขาละเลยว่าในปัจเจกบุคคล คุณลักษณะเหล่านี้บรรลุผลได้โดยการต่อสู้และการเสียสละ และในกลุ่มนั้น พวกเขายังอ้างถึงกิจกรรมส่วนรวมด้วย แม้ว่าเขาจะให้เรื่องราวที่สมบูรณ์และกระจ่างเกี่ยวกับการปฏิบัติทางสังคมในด้านต่าง ๆ ในวิทยาศาสตร์ร่วมสมัย แต่ชาพินล้มเหลวในการแยกแยะระหว่างความสุภาพและความสุภาพในอีกด้านหนึ่งและศีลธรรมในอีกด้านหนึ่ง และโดยการละเลยนี้เขาเชิญนักวิจารณ์ของเขาเสนอ
ความขัดแย้งระหว่างนักประดิษฐ์ทรานซิสเตอร์ William Shockley (นั่ง), John Bardeen (ซ้าย) และ Walter Brattain ยุติการทำงานร่วมกันอย่างเป็นผลสำเร็จ เครดิต: BELL LABS/AIP EMILIO SEGRE VISUAL ARCHIVES
ด้านมืด
ในฐานะนักประวัติศาสตร์ ชาพินจะรู้ถึงตัวอย่างที่โต้แย้งในวิทยานิพนธ์ของเขาที่ว่า ‘มารยาทสร้างมนุษย์’ สิ่งที่น่าสังเกตมากที่สุดคือความประทับใจที่สร้างขึ้นโดยราชสมาคมเกี่ยวกับนักเขียนรุ่นเยาว์ของวอลแตร์ระหว่างการเยือนอังกฤษในปี ค.ศ. 1727 วอลแตร์กล่าวถึงความเอื้อเฟื้อเผื่อแผ่และความเอื้อเฟื้อเผื่อแผ่ของอังกฤษ
credit : kyronfive.com ninetwelvetwentyfive.com vibramfivefingercheap.com fivefingersshoesvibram.com fivefingervibramshoes.com
